Biblioteka mieści się w ostatnim, bo piątym kręgu - jej wysokie, gotyckie okna wychodzą wprost na wirydarz, który ta przypomina przez swój gąszcz półek, z tą tylko różnicą, że służy umysłowi, nie ciału. Unosi się tu zapach starych foliałów, które studiować można na specjalnych pulpitach, przyczepiwszy do nich uprzednio wybrane dzieło przy pomocy jego inkatenacji, czyli metalowych okuć okładki wraz z łańcuchami, służącymi do unieruchomienia jej na pulpicie.

Biblioteka dzieli się na miejsce trzymania zbiorów, wnękę służącą fratrom za czytelnię oraz osobną izbę, gdzie znajduje się skryptorium - to tutaj skrybowie przepisują grube księgi, warte później tyle, co kilka wiosek czy mały zamek.